ေလာက ၌ သတၱ၀ါ မွန္သမွ်သည္ ေက်းဇူးႏွင့္ ကင္းကြာ၍ မၿဖစ္ႏုိင္သလုိ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး တစ္ေယာက္၏
ေအာင္ၿမင္ေက်ာ္ၾကားမႈသည္လည္း ေက်းဇူး တရားႏွင့္ မကင္းႏုိင္ေပ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ လူသားတုိင္း
တစ္လုပ္စားဖူး သူ႔ ေက်းဇူး ဆုိေသာ စကားကဲ့သုိ႔ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေက်းဇူး တရားကိုပင္ မိမိ တုိ႔ အေန
ႏွင့္ မေမ့သင့္ေပ။ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္သည္ အဘယ္မွ်ေက်းဇူးတရားရွိသည္ ဘယ္ေလာက္ေက်းဇူးတရားရွိ
သည္ ဟူ၍ ေက်းဇူးတရား တုိ႔ကို တန္ဖုိးမၿဖတ္သင့္ ၊ ရုပ္၀တၱဳ ပစၥည္းတုိ႔ကို တန္ဖိုး ၿဖတ္ႏုိင္ေသာ္လည္း
တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အေပၚ၌ ၿပဳက်င့္တတ္ေသာ ရုိင္းပင္ကူညီတတ္ေသာ ေစတနာ စိတ္ေကာင္းေလး
မ်ားကို တန္ဖုိး မၿဖတ္ေကာင္းေပ။ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ေက်းဇူးတုိ႔ကို ပင္ တန္ဖိုး မၿဖတ္ႏုိင္ တန္ဖုိးမၿဖတ္
သင့္ေသာ ေၾကာင့္ ေဆာင္ပါး ၏ အမည္ကိုလည္း တန္ဖုိး မၿဖတ္ႏုိင္ေသာ ေက်းဇူး ဟု နာမည္
ေပးလုိက္မိေတာ့သည္။ ထုိ တန္ဖုိး မၿဖတ္ႏုိင္ေသာ ေက်းဇူး ဟူေသာ ေဆာင္ပါး သည္ မိမိတုိ႔ အတြက္
သိထားသင့္ လုိက္နာသင့္ က်င့္သုံးသင့္ ေသာ တန္ဖုိး ရွိ ေဆာင္ပါး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေပသည္။တစ္ခါတရံ ၌ သာ
လုိက္နာသင့္ က်င့္သုံးသင့္ ေသာ ေဆာင္ပါး တစ္ပုဒ္ မဟုတ္၊ ေန႔စဥ္ ေန႔တုိင္း လုိက္နာသင့္ က်င့္သုံးသင့္
ေသာ ေဆာင္ပါး တစ္ပုဒ္ ၿဖစ္ေပသည္။
( ဥပမာ ) မိမိတုိ႔ အသုံးၿပဳမည့္ ပစၥည္းတုိ႔ကို ၀ယ္ယူ သုံးစြဲေသာ အခါ ေရရွည္ခံမည့္ အရည္အေသြး ေကာင္း
ေသာ ပစၥည္းမ်ဳိးကိုသာ ၀ယ္ယူသုံးစြဲ သင့္ေပသည္၊ ထုိအတူ ဤေဆာင္ပါးသည္လည္း ေရရွည္က်င့္သုံး
သင့္ လုိက္နာသင့္ေသာ ေဆာင္ပါး တစ္ပုဒ္ ၿဖစ္ေပသည္။ ထုိ ေဆာင္ပါး ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ မိမိ တုိ႔ ကေလး
ဘ၀ က ေဆာ့ကစား ေသာအခါ စကားထာ၀ွက္ ေသာ ပေဟဠိဆန္ဆန္ စကားတစ္ခု ကို အမွတ္ရမိေလ
သည္။
တစ္ေန႔ လက္ခုပ္သုံးခ်က္တီး ပါတဲ့ ၊ အမွတ္တမဲ့ ၾကည့္လွ်င္ တန္ဖုိး မၿဖတ္ႏုိင္ေသာ ေက်းဇူး ႏွင့္
တစ္ေန႔လက္ခုပ္သုံးခ်က္တီး ဆိုသည္မွာ ဘာမွ မဆုိင္ လက္မခံႏုိင္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ေန႔ လက္ခုပ္သုံး
ခ်က္တီး ဆိုသည္မွာ မိမိ တုိ႔ လက္ခုပ္တီး သည့္အခါ လက္၀ါး ႏွစ္ဖက္ ကို ပူးၿပီး ေတာ့ တီး ၾကရပါသည္။
ထုိ ကဲ့သုိ႔ လက္၀ါး ႏွစ္ဖက္ ကို ပူးလုိက္သည့္အခါ၌ လက္အုပ္ခ်ီ သလုိ မ်ဳိး ၿဖစ္သြားေပသည္။
ဆိုလုိသည့္သေဘာမွာ တန္ဖုိး မၿဖတ္ႏုိင္ေသာ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကုိ တစ္ေန႔ လက္အုပ္ သုံးခါ ခ်ီ လုိ႔
ဆိုလုိပါသည္။ မိမိ တုိ႔ အေပၚ ၌ ထုိ ေက်းဇူး ရွင္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ အလြန္မ်ားၿပားလွေပသည္၊ ဤ ေနရာ၌
စာေရးသူ တုိ႔ ဆုိလို သည့္ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂၢိဳလ္မွာ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္နည္း ဟူမူ သတၱ၀ါ မွန္သမွ်တုိ႔၏ အက်ဳိး
တရားတုိ႔ကို ေမွ်ာ္မွန္း လွ်က္ ေလာကီ ၌ ေဘးဘယာေတြေပ်ာက္ ေလာကုတၱရာ၌လည္း ေအး အမတ
ေရာက္ေစႏိုင္သည့္ သုံးေလာက ထြဋ္ထား သဗၺညဳရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရား ပင္ ၿဖစ္ေပေတာ့သည္။
စာေပ ၌ ဗုဒၶဂုေဏာ အနေႏၱာ ဟု ဆိုသည့္အတုိင္း ဗုဒၶဂုဏ္ေက်းဇူး တုိ႔ကုိ တုိင္းတာ၍ မရႏုိင္၊ တုိင္းတာ၍
မရႏုိင္ေသာ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶဂုေဏာ အနေႏၱာ ဟု ဆိုထုိက္လွေပသည္။ ထုိ ေၾကာင့္
ေက်းဇူး ရွင္ ဗုဒၶ ကုိ တစ္ေန႔ လက္အုပ္ သုံးခါ ခ်ီမိုး ရွစ္ခုိး ပူေဇာ္အပ္ေပသည္။
စကားတစ္ခြန္း မွတ္သားဖူးသည္၊ ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ ၿဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ လုပ္သင့္တာ က စၿပီး လုပ္ရမယ္ တဲ့၊
မိမိတုိ႔ အားလုံး မွာ ဗုဒၶဘာသာ ၿမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ၿဖစ္ၾကသည့္အားေလွ်ာ္စြာ မိမိ တုိ႔ ဘာသာ စကားၿဖင့္
ဆိုရလွ်င္ မိမိ တုိ႔ အေနႏွင့္ အၿဖစ္ခ်င္ဆုံး ဆႏၵမွာ နိဗၺာန္ အၿမန္ဆုံး ေရာက္ဖုိ႔ အတြက္ မဟုတ္ပါလား၊
ထုိ နိဗၺာန္ ေရာက္ဖုိ႔ အတြက္ လုပ္သင့္တာေလး ေတြက စၿပီး လုပ္ၾကရေပ မည္။ ဤကဲ့သုိ႔ အေၿခခံက်
ေသာ ဗုဒၶ ကို ရွစ္ခုိး ပူေဇာ္ မႈမ်ဳိး မလုပ္အားေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား မွာ ဗုဒၶ ၏ ေက်းဇူး ႏွင့္ သတၱ၀ါ မ်ား
အတြက္ ေလးသေခ်ၤ ႏွင့္ ကမၻာ တစ္သိ္န္း ပါရမီ ၿဖည့္ ခဲ့ရေသာ ဗုဒၶ ၏ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈတုိ႔ကို
ဥေပကၡာ ၿပဳရာေရာက္သလုိ ေက်းဇူး တုိ႔ကိုလည္း နားမလည္ရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။
အေၿခခံက် ေသာအလုပ္ဟူသည္မွာ တစ္ေန႔ သုံးႀကိမ္ ဘုရား ရွစ္ခုိးရမည္ ကုိ ဆိုလုိၿခင္း ၿဖစ္ေပသည္။
သုံးႀကိမ္ မတတ္ႏုိင္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္ ၊ ႏွစ္ႀကိမ္ မတတ္ႏိုင္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ ေတာ့ အနည္းဆုံး ရွစ္ခုိး ပူေဇာ္
သင့္ေပသည္။
ဗုဒၶ ၏ ေက်းဇူးတရားသည္ အလြန္ႀကီးမားလွေပသည္၊ အဘယ္မွ်ေလာက္ ေက်းဇူး ႀကီးမားသနည္း ဟူမူ
ဘုရား တစ္ဆူ သည္ ဘုရား တစ္ဆူ ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔ကို တစ္ကမၻာလုံး ထုိင္၍ ေဟာေသာ္လဲ မကုန္
ႏုိင္ေပ၊ ဘုရား တစ္ဆူ ၏ ဂုဏ္ ေက်းဇူး တုိ႔ကို ဘုရားရွင္ကိုယ္တုိင္ပင္ တၿခား ဘာသာစကားကို မဆုိထား
ႏွင့္ ခ်ီးမြမ္း ေသာ စကား ကုိပင္ တစ္ကမၻာလုံး ထုိင္ၿပီး ေဟာေသာ္လဲ ကမၻာသာကုန္ခ်င္ ကုန္မည္၊
ၿမတ္စြာ ဘုရား ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူး ေတာ္သည္ ခ်ီးမြမ္း ၍ မကုန္ႏုိင္ေပ။
မိမိ တုိ႔၏ ကိုယ္ပုိင္ ဉာဏ္ လက္တစ္ဆစ္ ေလာက္ႏွင့္ ဘုရား ရွင္၏ ဉာဏ္ေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူး
ေတာ္တုိ႔ကို အဘယ္ကဲ့သုိ႕ ေရးသားတင္ၿပ ေသာ္လည္း ကုန္ႏုိင္ဖြယ္ မရွိ၊
သုိ႔ေသာ္လည္း ယုန္ ကေလး ေတြသည္ သမုဒၵရာထဲ ဆင္း ၍ ေရေသာက္ေသာအခါ သူတုိ႔၏
ေၿခေထာက္ ႏွင့္ မွီသေလာက္ သာ ဆင္း၍ ေသာက္ၾကသလို မိမိ တုိ႔ လဲ မိမိ တုိ႔ ဉာဏ္မွီသေလာက္ၿဖင့္
ဘုရားရွင္ ၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တုိ႔ကို ေရးသားတင္ၿပ အပ္ေပသည္။
အမရပူရၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံ ဆရာေတာ္ ဘုရား သည္ ဘုရားရွင္ ၏ ေက်းဇူး ႀကီး မား ပုံတုိ႔ကို ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္
ေရးသား ခဲ့ေပသည္။
အကယ္၍သာ ၿမတ္ဘုရားသည္ လူ႔ရြာထင္ရွား မပြင့္ၿငားက လူေတာ္အမ်ား စိတ္ေကာင္းထားလည္း
ဤကား ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ႏွင့္ ထုိထုိ ဘုံဘ၀ မသိရ မ်ားလွ အၿပစ္ေတြ..။
ယခု ခါေသာ္ ၿမတ္ဇိေနာ္ သည္ ပြင့္ေပၚထင္ရွား ေဟာညြန္ၾကား၍ ဤကား ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ႏွင့္
ထုိထုိ ဘုံဘ၀ သိၾကရ မ်ားလွေက်းဇူးေပ..။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ဘုရားရွင္ကို ေန႔စဥ္မၿပတ္ ေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႔ အၿမတ္ရတနာ သာသနာကုိ ႏွစ္ၿဖာ
၀န္ထမ္း လြန္ႀကိဳးပမ္း လူစြမ္းၿပၾကေလ..။
ထုိ ကဗ်ာေလး သည္ ဘုရားရွင္ ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတာ္တုိ႔ကို တင္ၿပရာ၌ အလြန္ထင္ရွားေစေသာ
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ၿဖစ္ေပသည္။
ဆုိလုိခ်က္ အဓိပၸါယ္မွာ ေပၚလြင္ ထင္ရွားေနၿပီး ၿဖစ္၍ ရွင္းလင္း တင္ၿပရန္ မလိုေတာ့ေပ။ သုိ႔ေသာ္လည္း
အနည္း ငယ္ တင္ၿပလုိေပသည္ ၊ အကယ္၍ ေနမင္း ႀကီးသည္ ကမၻာ ေလာက ၌ ေပၚထြန္းမလာခဲ့
လွ်င္ သတၱ၀ါ အားလုံး တုိ႔သည္လည္း အေမွာင္ေလာကႀကီးထဲ၌ စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ သြားလာေနၾကရေပ
လိိမ့္မည္၊ လမ္းခရီး ၌ လည္း ဆူးေညွာက္ ခလုပ္တုိ႔ ႏွင့္ တုိက္ခ်င္ လဲ တုိက္ႏုိင္သည္ ၊ ေခ်ာက္ထဲလဲ
က် ခ်င္ က် ႏုိင္ေပသည္။ ထုိ ဆိုခဲ့သည္အတုိင္း ဗုဒၶၿမတ္စြာ မ ပြင့္ေပၚလာလွ်င္ တရားစစ္ တရားမွန္
မရရွိၾက၍ သတၱ၀ါ တုိ႔ အပါယ္ ေခ်ာက္ တြင္း ထဲ သုိ႔ ေရာက္ရေပလိမ့္မည္၊ ထုိ႔ၿပင္ မႏုႆတၱ ဘာေ၀ါ
ဒုလႅေဘာ ဆုိေသာ အလြန္ရခဲ့လွသည့္ လူ ဘ၀ တုိ႔ကို မိမိ တုိ႔ အသီးသီး ရရွိခဲ့ၾကေသာ္လည္း သံသရာ
ထြက္ေၿမာက္ႏုိင္ၿခင္း ၏ အေၾကာင္းတရား ၿဖစ္ေသာ တရားဓမၼ နာၾကားခြင့္ လုိက္နာ က်င့္သုုံး ခြင့္
အားထုတ္ခြင့္ ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ယခု အခါ၌မူ ဘုရားပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္လာေသာေၾကာင့္ ရုပ္နာမ္
ဓမၼ သခၤါရ တုိ႔၏ အေၾကာင္း အက်ဳိး....။ အတိတ္ ဘ၀ ၌ မသိမုိက္မဲစြာ ၿပဳလုပ္ခဲ့ၾကေသာ အ၀ိဇၨာ သခၤါရ
တဏွာ ဥပါဒါန္ ဘ၀ ေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ ဘ၀၌ ရရွိလာေသာ အက်ဳိးတရား ၀ိဉာဏ္ နာမ္ ရုပ္ သဠာယတန
ဖႆ ေ၀ဒနာ ၊ ေနာက္ ဇာတိ ဇရာ မရဏ .....။
ထုိကဲ့သုိ႔ အေၾကာင္းအက်ဳိးတရားတုိ႔ကို ဟုတ္တုိင္းမွန္စြာ ေဟာၿပထားေသာ တရားဓမၼ ေဟာေၿပာ နာယူ
မွတ္သား ခြင့္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့ၾကေပသည္။ မိမိ တုိ႔ သႏၱာန္၌ မွားယြင္းေနေသာ အယူအဆအမွား အစြဲအလမ္း
တုိ႔သည္ ဘုရားပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္လာေသာအခါ၌ အစြဲမွား အယူမွား တုိ႔ကို ဖယ္ရွာခြင့္ရၾကေပေတာ့
သည္။ ထုိ ေၾကာင့္ လူ နတ္ ၿဗဟၼာတုိ႔ ကၽြတ္တန္း၀င္ၾကသည္မွာလည္း ကုေဋေပါင္း ရွစ္ေသာင္း ေလး
ေထာင္ မက မ်ားၿပားလွေပသည္။မိမိ တုိ႔ အားလုံး ပါရမီ ႏု ေသ၍ လက္ရွိ ကၽြတ္တန္းမ၀င္္ႏုိင္ၾကေသး
ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူး ေၾကာင့္ မ်က္ကန္း ဘ၀ မွ မ်က္စိႏွစ္လုံး အလင္းရသလုိ အေမွာင္ထဲ
၌ စမ္းတ၀ါး၀ါး မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ ၏ ဂုဏ္ေက်းဇူး တုိ႔ကို အားလုံး သိၾကသည့္အတုိင္း
ကုိးကြယ္သူ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါတုိ႔ သည္လည္း တကယ္ ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ တရားစစ္ တရားမွန္ ႏွင့္ ေတြ႔
ၾကရသၿဖင့္ သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဘ၀ ၏ အဓိပၸါယ္ တုိ႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထုိင္ၿခင္းၿဖင့္ တဏွာကၡေယာ တဏွာ ကုန္ဆုံးရာ နိဗၺာန္ သို႔လည္း မ်က္ေမွာက္ၿပဳႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ ဘ၀ ၏
ၿငိမ္းခ်မ္းရာ ဘ၀ ၏ လြတ္ေၿမာက္ရာ ဘ၀ ၏ ကုန္ဆုံးရာ သုိ႔ မ်က္ေမွာက္ၿပဳႏုိင္ၿခင္းသည္ ဘုရားရွင္ ၏
ေက်းဇူး ပင္ၿဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထုိ ေၾကာင့္ ဗုဒၶဂုေဏာ အနေႏၱာ ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူး ဂုဏ္ေတာ္သည္
အနႏၱ ၿဖစ္ေပေတာ့သည္။ ထုိ ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကုိ တစ္ေန႔ သုံးႀကိမ္ ရွစ္ခုိး ကန္ေတာ့ ထုိက္ေပေတာ့
သည္၊ မနက္္တစ္ႀကိမ္၊ ေန႔လည္ တစ္ႀကိမ္၊ ည အိပ္ခါနီး တစ္ႀကိမ္ ရွစ္ခုိး ကန္ေတာ့ၾကပါကုန္စုိ...။
အရွင္နႏၵမဥၨဴ ( ေရးသားတင္ၿပသည္)
