ယေန႔ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြအတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ေရႊးခ်ယ္ေပါင္းေစခ်င္ ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပါးေလးတစ္ပုဒ္ကိုေရးသားတင္ၿပေပးပါရေစ။ဘ၀မွာသူငယ္ခ်င္းေကာင္းဘယ္ေလာက္အေရး ႀကီးသလဲဆုိတာ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြကုိ သိေစခ်င္လုိ႔ ေရးသားတင္ၿပေပးတာပါ။ မိမိ တုိ႔ ၿဖတ္သန္းေနၾကရတဲ့ ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္မွာသူငယ္ခ်င္းေကာင္း ၿဖစ္တဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ရွိၾကဖုိ႔ အလြန္အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ေလာက မွာလူသားတုိင္း တစ္ေန႔တာ ရဲ႕ ခရီးစဥ္ကုိ ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း မေသ
ဆုံးေသးသ၍ ၿဖတ္သန္းသြားေနၾကရတဲ့ အခါအေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္း မ်ားစြာနဲ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနၾကရပါတယ္။
ဆုံးေသးသ၍ ၿဖတ္သန္းသြားေနၾကရတဲ့ အခါအေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္း မ်ားစြာနဲ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနၾကရပါတယ္။
စီပြားေရးရွာေဖြေနၾကရတဲ့သူေတြ၊ တရားဓမၼ ဗဟုသုတ ရွာေဖြေနၾကရတဲ့သူေတြ အားလုံးအားလုံး
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ဆုိတာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ လုိရာ ခရီးေရာက္ႏုိင္သလုိ မေကာင္းရင္ မေကာင္းသေလာက္ မိမိ တုိ႔ရဲ႔ စီးပြား ဥစၥာ အတတ္ပညာ ကုသုိလ္ေရး
အားလုံး ထိခုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနၾကရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း
နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆုိး ႏွစ္မ်ိဳးရိွၾကေလရာ ထုိ ႏွစ္မ်ဳိးတြင္ သူငယ္ခ်ငး္ဆိုးကုိ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းထင္ၿပီး မေပါင္း
သင္းမိဖုိ႔ အေရးႀကီးသလုိ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းကုိလညး္ သူငယ္ခ်ငး္ဆုိး ထင္ၿပီး ေတာ့ ေရွာင္မေနသင့္ ဖုိ႔
အလြန္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။
ဒီ ေဆာင္ပါးနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က အဇာတသတ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ ရွင္ဘုရင္ႀကီးကုိ
ေလ့လာၾကည့္ၾကပါ၊ နမူနာ သင္ခန္းစာအၿဖစ္ ယူၾကပါ၊ ေဒ၀ဒတ္ လုိ႔ေခၚတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆုိး သူငယ္ခ်င္း
ယုတ္ ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ မိတ္ေဆြလုပ္မိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ မၿပဳသင့္ မၿပဳထုိက္တာ၊
မက်ဴးလြန္သင့္ မက်ဴးလြန္ထုိက္တာမ်ားကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့ ၿပဳလုပ္ခဲ့တာ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ား သိရွိိ ၿပီးသား
ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ အဇာတသတ္က သူငယ္ခ်င္းဆုိးကို သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ထင္ၿပီး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံခဲ့တဲ့
အတြက္ ကမၻာတစ္သိန္းက ၿဖည့္လာခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြ အကုန္ ဆုံးရႈံး ခဲ့ရရွာသလုိ သဗၺညဳရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရား
နဲ႔ ေတြ႔ဆုံခြင့္ ရခဲ့ေပမယ့္ မဂ္ဉာဏ္ ဖုိလ္ဉာဏ္ ကုိ မရဘဲ ငရဲ ေရာက္ခဲ့ရရွာပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ငရဲ
ေရာက္ခဲ့ရသလဲ ဆုိတာကို စာဖတ္ ပရိသတ္ေတြ သိေလာက္ပါၿပီ ၊ သူငယ္ခ်င္း ဆုိး သူငယ္ခ်င္းယုတ္
ေၾကာင့္ ေပါ့ေနာ္..။
ဒီေတာ့ ေၿပာလုိတာက စာဖတ္ပရိတ္ေတြ အေနနဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း ဆုိတာ ဘယ္လုိ
ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးကို ေခၚမလဲ၊ သူငယ္ခ်င္း ယုတ္ ဆုိတာ ဘယ္လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳ္ိး ၿဖစ္မလဲ၊ ဒါကို ဒီဃနိကာယ္
ပါထိက၀ဂ္ မွာ ဘုရား ေဟာထားတာရွိပါတယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း ဆုိး ကုိ ခြဲၿခားၿပီး သိတတ္
ၿမင္တတ္ ေရႊးခ်ယ္ တတ္ ေပါင္းသင္း တတ္ ေအာင္ သိဖုိ႔ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း က်င့္၀တ္ငါးပါး
( ၁ ) ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္း ေတြကုိ တတ္ႏုိင္တာ ေပးကမ္းေ၀ငွ သုံးစြဲေစၿခင္း၊
(၂ ) ဆင္းရဲ လဲ အတူတူ ခ်မ္းသာလဲ အတူတူ တန္းတူ ဆက္ဆံေစၿခင္း။
(၃ ) ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္း ရဲ႕ အက်ဳိးကုိ လုိလုိလားလား ေဆာင္ရြက္ေပးၿခင္း။
(၄ ) စကားေၿပာတဲ့အခါ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ေၿပာဆုိဆက္ဆံၿခင္း။
(၅ ) ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္း အေပၚမွာ ဂတိ သစၥာ ရွိၿခင္း။
သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းဆုိရင္ ဒီ က်င့္၀တ္ငါးပါး နဲ႔ ၿပည့္စုံရမယ္။
သူငယ္ခ်င္း ယုတ္ရဲ႕ သေဘာထား ၄ မ်ဳိး
( ၁ ) ကုိယ့္ သူငယ္ခ်င္းကုိ ဘာမွ မေပးဘဲ ကုိယ္ကသာယူဖုိ႔ ဘဲ သိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊
( ၂ )အေၿပာသာ ေကာင္းၿပီး လက္ေတြ႔ မပါတဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊
( ၃ )တစ္ဘက္သား အႀကိဳက္ကုိ လုိက္ေၿပာၿပီး ေပါင္းတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း၊
( ၄ ) ပ်က္ဆီးရာ ပ်က္ဆီးေၾကာင္းေတြပဲ ေၿပာၿပီး ဆြဲေဆာင္တတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္း၊
ဒီ ေလး မ်ဳိးကေတာ့ တစ္သက္လုံး မေပါင္းရမဲ့ သူငယ္ခ်င္း ယုတ္ေတြပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္း ဆုိးေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးတရား မ်ားကုိ ခံစားခဲ့ရေၾကာင္း တင္ၿပၿပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းမ်ားနဲ႔ ေပါင္းသင္း ခဲ့တဲ့ အတြက္ ဘယ္လုိ အက်ဳိးတရားေတြရခဲ့သလဲ ဆုိတာ ကို တင္ၿပ
ေပးပါအုံးမယ္။
ဘုရားရွင္က သံယုတၱနိကာယ္ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ မွာလဲ ေဟာေတာ္မူတယ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ ပါဠိေတာ္ ေကာသလသံယုတ္မွာလဲ ဒီအေၾကာင္း နဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ေဟာထားပါတယ္၊
အရွင္အာနႏၵာ တစ္ပါးတည္း တိတ္ဆိတ္ တဲ့ ေနရာ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ေနရာေလးမွာ ထုိင္ၿပီး စဥ္းစား
ေနေတာ္မူတယ္..တဲ့၊ အရွင္အာနႏၵာ စဥ္းစားေနေတာ္မူတာက ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ ကို ရတဲ့ေနရာမွာ
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း လုိ႔ ေခၚတဲ့ ကလ်ာဏ မိတ္ေဆြ ေၾကာင့္ ရလာမယ္ အက်ဳိးတရားက တစ္၀က္၊
မိမိ ဘာသာ ႀကိဳးစား အားထုတ္လုိ ရလာတဲ့ အက်ဳိးတရားက တစ္၀က္၊ တစ္နည္း ဆုိရေသာ္ သူငယ္ခ်င္း
မိတ္ေဆြ ေၾကာင့္ ဥစၥာ ပညာ ကုသုိလ္ စေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားစြာ ရလာတာက ရာခုိင္ႏွဳန္း ၅၀ ၊
မိမိ တို႔ ကိုယ္တုိင္ ဇြဲ လုံ႔လ ၀ီရိယ တုိ႔ၿဖင့္ ႀကိဳးစား လုိ႔ ရလာတာက ရာခိုင္ႏွဳန္း ၅၀၊ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း
လုိ႔ ရလာတာက တစ္၀က္၊ ကုိယ့္ ႀကိဳးစားလုိ႔ ရလာတာက တစ္၀က္ လို႔ အရွင္အာနႏၵာ က စဥ္းစားေန
ေတာ္မူသတဲ့...။ သုိ႔ေသာ္ အရွင္အာနႏၵာက အခု ငါ စဥ္းစားေနတာ သူငယ္ခ်င္္း ေကာင္းဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္
က တစ္၀က္၊ႀကိဳးစား အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က တစ္၀က္ လုိ႔ ငါ ထုိကဲ့သုိ႔ စဥ္းစားေနမိပါလား..၊ဤကဲ့သုိ႕
ငါ စဥ္းစားေနၿခင္းသည္ မွန္ေသာ္လဲ မွန္ႏုိင္၏၊ မွားေသာ္လဲ မွားႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ၿမတ္စြာဘုရားကို ေလွ်ာက္
ထားႀကည့္လွ်င္ အေၿဖမွန္ကုိ ငါ ရႏုိင္ေပလိမ့္မည္ ဟု ဆက္၍ စဥ္းစားေတာ္မူသတဲ့...။ဤသုိ႔အားၿဖင့္
အရွင္အာနႏၵာသည္ ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဆက္၍ ေလွ်ာက္ထားေလ၏၊ ၿမတ္စြာဘုရား ေသာတာပတၱိမဂ္
ဉာဏ္ႏွင့္တကြ ကုသုိလ္ ပညာ ဥစၥာ အၿဖာၿဖာတုိ႔ကို ရတဲ့ေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မိတ္ေကာင္းေဆြ
ေကာင္း ဟာတစ္၀က္၊ ကုိယ္ႀကိဳးစား အားထုတ္လုိ႔ ရရွိလာတာက တစ္၀က္ လုိ႔ တပည့္ေတာ္ ထင္ပါတယ္
ဘုရား လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ၿမတ္စြာဘုရားက
မာေဟ၀ံ အာနႏၵ၊ မာေဟ၀ံအာနႏၵ သကလေမ၀ ဟိဒံ အာနႏၵ ၿဗဟၼစရိယံ
ယဒိဒံ ကလ်ာဏ မိတၱတာ ကလ်ာဏ သဟာယတာ ကလ်ာဏ သမၸ၀ကၤတာ။ လုိ႔
မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ တစ္၀က္ ကိစၥၿပီးတာ မဟုတ္ပါဘူး အာနႏၵာ ကလ်ာဏ မိတၱ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း
သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ရွိတယ္ဆုိတာ တစ္၀က္သာ ၿပီးတာ မဟုတ္ဘူး အလုံစုံ ကိစၥေတြ ၿပီးႏုိင္တယ္ အာနႏၵာ
ခ်စ္သားအာနႏၵာ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းသူငယ္ခ်င္းေကာင္း ဆုိတဲ့ ငါ ဘုရားရွင္ကုိ အမွီ ၿပဳၾက၍
ပဋိသေႏၶေနရၿခင္း သေဘာမွ သတၱ၀ါ ေတြ လြတ္ေၿမာက္ၾကရတယ္။ အုိရၿခင္း သေဘာတရား ၊ နာရၿခင္းသ
ေဘာတရား၊ ေသရၿခင္းသေဘာတရား ေတြမွ သတၱ၀ါေတြ လြတ္ေၿမာက္ၾကရပါတယ္၊ စုိးရိမ္ ပူေဆြးငုိေႄကြး
ၿခင္းတုိ႔မွ လည္း လြတ္ေၿမာက္ၾကရတယ္ လုိ႔ ဘုရားရွင္ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ စုိးရိမ္ပူေဆြးငုိေႄကြးၿခင္းတုိ႔ ဘယ္လုိလြတ္ေၿမာက္သလဲဆုိတာ ဇာတ္လမ္းကို
စိတ္၀င္စားတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ အတြက္ ဇာတ္ေၾကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ထုတ္ၿပပါဦးမယ္၊ ပဋာစာရီ
ရဲ႕ စိုးရိမ္ ပူေဆြး ငုိေႄကြးၿခင္း ၿဖစ္ခဲ့ရပုံ ဇာတ္လမ္းေလး ၿဖစ္ပါတယ္။ စာဖတ္ပရိသတ္ေတြ သိတဲ့အတုိင္း
ပဋာစာရီ ၿဖစ္ပုံက အေမ လဲ ေသတယ္၊ အေဖ လဲ ေသတယ္၊ ေမာင္လဲ ေသတယ္၊ ခင္ပြန္းလဲ ေသတယ္၊
သားေလး ႏွစ္ေယာက္လဲ ေသတယ္၊ ဒုကၡ မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ပဋာစာရီ ရူးသြားခဲ့တယ္၊ ကမၻာတစ္သိန္း ထက္က
ပါရမီ ၿဖည့္လာတဲ့ ပါရမီ ရွင္ႀကီး လုိ႔ ဆုိပါတယ္၊ ေဂါတမ ရွင္ေတာ္ ၿမတ္ဘုရား လက္ထက္မွာ ၀ိနည္းေတာ္
နဲ႔ ပတ္သတ္ လုိ႔ ၀ိနယဓရ ဧတဒဂ္ ရမယ့္ ရဟႏၱမေလာင္းႀကီး လုိ႔လဲ ဆုိပါတယ္၊ ဒီဘ၀မွာ ရဟႏၱာၿဖစ္မယ့္
ပုဂၢိဳလ္ထူး ပုဂၢိဳလ္ၿမတ္ ၿဖစ္ေသာ္လဲ စုိးရိမ္ ပူေဆြး ေသာက ပဋိေဒ၀ ေတြ နဲ႔ ေတြ႔လာေတာ့ အရူးမၿဖစ္ခဲ့ရရွာ
ပါတယ္၊ တစ္နည္းဆုိရေသာ္ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေကာင္း ဆုိတဲ့ ဘုရားရွင္နဲ႔ မေတြ႔ေသးလုိ႔ ရူးခဲ့ရရွာပါ
တယ္၊ အရူးမ ရဲ႕ ပုံစံ ကိုေတာ့ ပုံေဖာ္ၿပမေနေတာ့ပါဘူ ၊ အရူးမ ဆုိတဲ့ အတုိင္း ေတာင္ေၿပး ေၿမာက္ေၿပး
ေပါ့ေနာ္ ၊ ေၿပးလုိက္ ၊ ေတာင္းလုိက္၊ စားလုိက္နဲ႔ ေၿပးရင္း လႊားရင္းနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႔သလဲ ဆုိေတာ့ သူငယ္
ခ်င္းေကာင္းနဲ႔ ေတြ႔သြားတယ္၊ ၿမတ္စြာဘုရား ဆုိတဲ့ လလ်ာဏမိတၱ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း သူငယ္ခ်င္း
ေကာင္း နဲ႔ေတြ႔သြားတယ္။
ၿမတ္စြာဘုရားက ပလႅင္ေတာ္ၿမတ္ေပၚမွာ တရားဓမၼေတြ ေဟာၾကားေနခုိက္၊ ပဋာစာရီ က ေၿပးရင္း
လႊားရင္းေရာက္လာတဲ့အခါ ၿမတ္စြာဘုရားက လွမ္းၾကည့္ၿပီး ေခၚေတာ္မူလုိက္တယ္၊ ခ်စ္သမီး ပဋာစာရီ
လာခဲ့ လာခဲ့ လုိ႔ ဘုရား ေခၚတဲ့အခါ ဒီေနရာမွာ ပဋာစာရီ ရဲ႕ အတိတ္ေၾကာင္းေလး နည္းနည္းေၿပာခ်င္ပါေသးတယ္၊ ပဋာစာရီ ဟာ ကမၻာတစ္သိန္းထက္က ပဒုမုတၱရ ၿမတ္စြာဘုရားထံမွာ သကၤန္းလွဴဒါန္း ၿပီးေတာ့ ေနာင္တစ္ဆူ ေသာ ဘုရားထံမွာ ၀ိနည္း ဓုိရ္ ဧတဒဂ္ ရတဲ့ ဘိကၡဳနီမ ၿဖစ္ပါရေစ လုိ႔ ဆုေတာင္းလာခဲ့ သတဲ့..ေနာ္။
ဒါေၾကာင့္ ၿမတ္စြာဘုရား ရွင္က ေခၚေတာ္မူလုိက္တဲ့အခါ ပဋာစာရီ က ၿမတ္စြာဘုရား ကို လွမ္း
ၾကည့္လုိက္တယ္၊ ၿမတ္စြာဘုရား က ခ်စ္သမီး ပဋာစာရီ သတၱ၀ါ တစ္ေယာက္ ေသာက ေရာက္လုိ႔ ငိုေႄကြး
ရတဲ့ မ်က္ရည္ကို စုထားမယ္ ဆုိရင္ သမုဒၵရာေလးစင္ မွာရွိိတဲ့ ေရေတြ က နည္းပါေသးတယ္၊ ခ်စ္သမီး တုိ႔
က်ခဲ့ရတဲ့ မ်က္ရည္ေတြက သမုဒၵရာ ေလးစင္းက ေရေတြ ထက္ ေတာင္ မကပါဘူး..တဲ့၊ ခ်စ္သမီး ပဋာစာရီ
သင္ ဘာေၾကာင့္ ေမ့ေလ်ာ့ေနရသလဲ လုိ႔ ေၿပာလုိက္ေတာ့ ပဋာစာရီ သတိ ေတြရလာတယ္။
တရားနာပရိသတ္ထဲက တစ္စုံတစ္ေယာက္က အ၀တ္ကေလး တစ္ခု ပစ္ေပးလုိက္တယ္၊
အဲဒီ အ၀တ္ကေလး ပတ္ၿပီးေတာ့ ၿမတ္္စြာ ဘုရား ေၿခေတာ္ အစုံ ေၿပးၿပီးေတာ့ ဘုရားတပည့္ေတာ္မ ကို
ကယ္ေတာ္မူပါဘုရား..လုိ႔ ဆုိေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားက တရားေဟာ ပါတယ္။
နသႏၱိ ပုတၱာ တာဏာယ နပိတာ နာပိ ဗႏၶ၀ါ အႏၱေက နာဓိပႏၷႆ နတၳိ ဉာတီသုတာဏတာ။
ဧတ မတၱ၀သံ ဉ တြာ ပ႑ိေတာ သီလ သံ၀ုေတာ နိဗၺာန ဂမနံ မဂၢံ ခိပၸ ေမ၀ ၀ိေသာဓေယ။
တဲ့..။ ဒီ တရားေဒသနာ အဆုံးမွာ ပဋာစာရီ ေသာတာပန္ ၿဖစ္ေတာ္မူသတဲ့..။ ၿမတ္စြာဘုရားက ပဋာစာရီ
ကုိ ေသမယ့္ ေဘး ေတြ႔လာၿပီးဆုိရင္ မေသေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တတ္တဲ့ သားလဲ မရွိပါဘူး ၊
သမီးလဲ မရွိပါဘူး၊ အေမလဲ မရွိပါဘူး ၊ အေဖ လဲ မရွိပါဘူး၊ ေသ ေဘးနဲ႔ ေတြ႔လာရင္ သား ကုိလဲ အားကိုး
လုိ႔ မရပါဘူး၊ သမီးကိုလဲ အားကုိး မရပါဘူး ၊အေမ ကုိလဲ အားကုိးလို႔ မရပါဘူး ၊ အေဖ ကိုလဲ အားကုိး လုိ႔
မရပါဘူး၊ လုိ႔ ဘုရား ရွင္ ေဟာၾကားတဲ့ ေဒသနာ အဆုံး နိဂုံး ခ်ဳပ္တဲ့အခါ ပဋာစာရီ လည္း ေသာတာပန္ ၿဖစ္
တယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ဆုိတဲ့ ကလ်ာဏ မိတၱ ကိုရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သဗၺညဳ ၿမတ္စြာဘုရားဆုိတဲ့
ကလ်ာဏ မိတ္ေဆြေကာင္းကုိ ရတဲ့ အတြက္ ပဋာစာရီ ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ခံစား ေနရတဲ့ ေသာက ပရိေဒ၀ ေတြ
လြတ္ေၿမာက္သြားရတယ္။
ဒီ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ တကြ အရွင္အာနႏၵာ ရဲ႕ ေတြးပုံ ၿမတ္စြာဘုရား ရဲ႕ ေၿဖၾကားပုံ မ်ား ကုိ
ရူၿမင္သုံးသပ္ေသာအားၿဖင့္ ေလာကတြင္ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း သူူငယ္ခ်င္း ေကာင္းသည္ ရာခုိင္ႏႈန္း
(၁၀၀) လုံးလုံး အေရးပါအရာေရာက္ေၾကာင္း သိၿမင္ ႏုိင္ေပေတာ့သည္။ ထုိေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္း
မ်ားကုိ ေငြၿဖင့္ မလဲ ႏုိင္သလုိ ေငြ သည္ ရွာ၍ ရႏုိင္ေသာ္လည္း သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းကုိ ရွာေတြ႔ဖုိ႔ မလြယ္
ကူႏုိင္ေပ။ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္းလွ်င္ ေကာင္းသေလာက္ ကုသုိလ္ ပညာ ဥစၥာ တုိးသထက္ တုိးပြားႏုိင္မည္
ၿဖစ္သလုိ ေနာက္သံသရာ အတြက္လည္း ေကာင္းလိမ့္မည္ဟု စာဖတ္ပရိသတ္တုိ႔ ရင္ထဲတြင္ မေမ့ သင့္
ေတာ့ေပ။
စာဖတ္ပရိသတ္ အားလုံး သူငယ္ခ်င္းေကာင္းႏွင့္ ေတြ႔စုံၾက၍ ေပါင္းသင္း ႏုိင္ၾကပါေစေသာ္..။
ေရးသားတင္ၿပသူ- အရွင္နႏၵမဥၨဴ
