ဟု သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚေနၾကသည္။လြန္ခဲ့ေသာရာစုႏွစ္မ်ား
နဲ႕မတူဘဲ တမၠာလုံးရွိ ႏုိင္ငံႀကီးငယ္၊လူမ်ဴိးအားလုံး တုိ႔သည္ တုိးတက္ၿခင္းကုိ အရွိန္းအဟုန္းၿပင္းစြာၿဖင့္ ရရွိေနၾကသည္ဟုသတ္မွတ္ၾကသည္။ အားလုံးက ရုပ္သေဘာမ်ဳိးတုိးတက္မႈကုိ ခံစားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ား ရရွိေနၾကဟန္ ရွိေပသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶ အဆုံးမမ်ားကုုိလည္း တစ္ကမၻာလုံး ယခင္ကထက္ပုိ၍ သိရွိလုိၾက၊ ေလ့လာမႈၿပဳၾကသည္။ တစ္ေရးႏုိးအိမ္မက္ေကာင္းမက္ေနၾကသည့္ သေဘာလာဟုထင္မိသည္။
နည္းပညာေခတ္ကိုေရာက္ရွိရန္ သိပၸံပညာရပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ နိယာမ မ်ား၊ ယူဆခ်က္မ်ား၊ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကုိ အသုံးၿပဳ၍ လူသားမ်ားအတြက္ အက်ဳိးၿပဳ အသုံး၀င္ေသာ ပစၥည္းကိရိယာမ်ားက္ုိ တီထြင္ထုတ္လုပ္ၾကသည္။
ယင္းနိယာမမ်ားအနက္အေၿခခံက်ၿပီးသပၸံပညာရပ္ နည္းပညာတုိးတက္မႈ အတြက္ အေရးႀကီးေသာ(၂၀) ရာစုႏွစ္တြင္ ေတြ႕ရွိခဲ့သည့္ " ဟုိင္းဇင္းဘတ္နိယာမ"(heisenberg's principle) တစ္နည္းအားၿဖင့္ "လႈိင္းအမႈန္ဒိြ၀ါဒ"သုိ႕မဟုတ္ " လႈုိင္းအမႈန္းဒြန္တြဲမႈ"(wave-particle Dualism)ကုိလြယ္ကူစြာသိရွိသေဘာေပါက္ႏုိင္ရန္ ရွင္းၿပရလွ်င္ "အမႈန္"(particle) ကုိ " လႈိင္း"( wave)ဟု လည္းယူဆႏုိင္ေႀကာင္း တင္ၿပထားသည္။ သိပၸံ သေဘာအရ ၿဒပ္ပစၥည္း( Material) ဆုိသည္မွာ အဏုၿမဴမႈန္ ဟုေခၚေသာ အက္တမ္( Atom )မ်ားၿဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ယင္းအက္တမ္မ်ားကုိ အမႈန္သုံးမ်ဳိးၿဖစ္ေသာ အီလက္ထရြန္၊ ပရုိတြန္ႏွင့္ နယူထရြန္တုိ႕ၿဖင့္ ဖြဲ႕စီးထားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိတင္ၿပခဲ့ႀကသည္။ ယေန႕ေခတ္တြင္မူ ပုိ၍ အေသးစိတ္ဖြဲ႕စည္းမႈကုိ ေတြ႕ရွိေနၾကသည္။
အထက္ေဖာ္ၿပပါ အီလက္ထရြန္တြင္ၿဒပ္ထု( တစ္နည္းအလြယ္ေၿပာရလွ်င္ အေလးခ်ိန္)ရွိသည္။ ယင္းအမႈန္သည္။ သိပၸံပညာရပ္၏ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္မႈမ်ားအရအမႈန္ဟုတစုိက္မတ္မတ္ယူဆ၍ မရဘဲ လႈိင္းအသြင္းၿဖင့္စဥ္းစား၍ ရေၾကာင္းေတြ႕ရွိတင္ၿပခဲ့သည္။ လႈုိင္းကုိဖြဲ႕စည္းထားမႈမွာ စြမ္းအင္အစုသေဘာမ်ဳိးၿဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိတင္ၿပခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားၿဖင့္ အမႈန္ဟု ေခၚေသာ ရုပ္သည္ မၿမဲပါ ။ ေၿပာင္းလဲၿပိီးသြားေၾကာင္း ရုပ္ဟု တစ္စုိက္မတ္မတ္ သတ္မွတ္၍ မရဘဲ ေၿပာင္းလဲၿခင္းကုိ ေတြ႕ရွိၿခင္းဟုေခၚရမည္။
အဏုၿမဴဗုံးအတြက္ သိပၸံပညာရွင္ႀကီး အုိင္းစတုိင္း(Einstein) က ေတြ႔ရွိ ေဖာ္္ထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ညီမွ်ၿခင္းE=Mc=two သည္လည္း ရုပ္မတည္ဘဲ ေၿပာင္းလဲေဖာက္ၿပန္ၿခင္းမွ စြမ္းအင္ရလာဒ္ၿဖစ္ေပသည္။
ရုပ္မတည္ၿမဲၿခင္းေၾကာင္းရလာဒ္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႏုိင္ၿခင္းကုိ သိပၸံပညာရွင္မ်ားေတြ႕ရွိခဲ့ၾကၿပီး နည္းပညာတုိးတက္ထြန္းကားေအာင္ဖန္းတီခဲ့ၾက၊ဖန္တီေနၾကသည္။ သုိ႕ေသာ္ ရုပ္မတည္ၿမဲၿခင္း ေဖာက္လႊဲေဖာက္ၿပန္ရွိေနၿခင္းကုိ ၿမတ္ဗုဒၶက အနတၱလကၡဏာသုတ္တြင္ ရူပံ ဘိကၡေ၀ အနတၱာ စသည္ၿဖင့္လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း( ၂၆၀၀ )ခန္႔က ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီး ၿဖစ္ပါသည္။ အနတၱ လကၡဏသုတ္ေတာ္အစတြင္ ဘုရား၇ွင္က ရဟန္းတုိ႔ ရုပ္သည္ အတၱ မဟုတ္ ရုပ္မွာ အတၱ မရွိ ရုပ္သည္ အတၱ ၿဖစ္ခဲ့လွ်င္ ဤရုပ္သည္ နာက်င္ၿခင္းငွာ မၿဖစ္ရာ ငါ ၏ ရုပ္သည္ ဤသုိ႔ အေကာင္းခ်ည္းၿဖစ္ေစ ဤ သို႔ အဆုိးမၿဖစ္ေစႏွင့္ ဟု မိမိ အလုိက်ေအာင္ ရုပ္တုိ႔၌ စီမံခန္ခြဲရာ၏။ ရဟန္းတုိ႔ ရုပ္သည္ အတၱ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္သာ နာက်င္ၿခင္းလည္းၿဖစ္ရ၏ ငါ၏ ရုပ္သည္ ဤသုိ႕ အေကာင္းခ်ည္းၿဖစ္ေစ ဤသိုု႕ အဆုိးမၿဖစ္ေစနဲ႕ဟု ရုပ္တုိ႔၌ ေတာင့္တ ၍လည္းမရနုိင္ေပဟူ၍ ရုပ္၏မၿမဲၿခင္းသေဘာ ၿဖစ္ၿပန္ၿခင္းသေဘာ
ကုိယ္အလုိသုိ႔ မလုိက္ပါသည့္သေဘာ စသည္တုိ႔ကို ေဟာၾကားထားခဲ့သည္။ ဤ ေဟာၾကားခ်က္မွာ ေဆာင္ပါးအစပုိင္းတြင္း ေဖာ္ၿပထားသည့္ " ဟုိင္းဇင္းဘတ္္ နိယာမ"အရ ခြဲၿခားစိတ္ၿဖာထားသည့္အတုိင္း ရုပ္၏ မတည္ၿမဲပုံႏွင့္ ကုိက္ညီလ်က္ရွိေၾကာင္း တင္ၿပလုိက္ရေပသည္။
